Isang taon na pala kaming mga babysitters. Inaalala ang mga pinagdaanang hirap ni Misis sa panganganak. Sinasariwa ang mga feelings noong first time pa lang namin naramdaman ang pagiging magulang.
Meron na kaming napatunayan. At heto, lumalaki na ang aming tropeo.
Sa ngayon, wala munang malaking handaan. Di pa naman marunong umihip ng kandila si baby. Hindi pa naman siya ganun kadami kung kumain. At higit sa lahat, wala pa siyang nakilalang mascot. Sa susunod na lang ang magarbong handaan kung alam na niya ang sagot kung bakit siya pinaghahandaan. Tama na muna iyong simpleng kainan kasama ang mga kaibigan.
Maraming salamat sa mga grandparents for prayer and love: Soshia, Tiyo Paul, Tita Joan, Tita Donna, Tita Knivie, Tita Kathlyn and Tita Au. -from Kajlil
Lubos din ang pasasalamat sa aming mga parents sa kanilang walang sawang parental tips at guidance, sa aming kapamilya na kami'y laging kinukumusta, sa lahat ng mga kaibigan na umalalay sa amin, at sa lahat ng mga concerned citizens online via facebook and skype ( advisers, nurses, medtech, ob-gyne, pediatricians, lawyer, etc.).
Mahirap ang manirahan sa ibang bayan pero nandiyan kayo at sa amin ay gumagabay.
Happy birthday, inaanak! mwah! sana magkita tayo soon! =)
ReplyDelete